Een derde minder eikenprocessievlinders gevangen dan vorig jaar

De afgelopen weken zijn in 1795 vallen 41.723 eikenprocessievlinders gevangen. Het gemiddelde aantal vlinders per val ligt daarmee 33 procent lager dan in het recordjaar 2016. Van de vijf provincies met voldoende vallen daalde het aantal vlinders in Drenthe, Gelderland en Friesland, maar steeg het aantal in Groningen en Noord-Holland. Er zijn grote regionale en lokale verschillen. Dat meldt het kenniscentrum Eikenprocessierups op de website Naturetoday.nl.

Door in augustus en september met feromoonvallen eikenprocessievlinders te vangen, ontstaat een goed overzicht van hoe de populatie zich lokaal ontwikkelt. Met deze informatie kun je bepalen waar zich mogelijk volgend jaar problemen met de eikenprocessierups kunnen voordoen. Ondanks dat er een derde minder vlinders gevangen zijn dan vorig jaar, ligt het gemiddelde aantal van 23 vlinders per val ongeveer twee keer zo hoog als de 12 vlinders per val in 2014.

Mogelijke oorzaken van de daling
De daling van het aantal vlinders ten opzichte van vorig jaar kan verschillende oorzaken hebben. De droge en zonnige weersomstandigheden in de periode van de nestvorming waren dit jaar gunstig. Hierdoor werden de nesten eerder zichtbaar en bestreden, mede in verband met de mogelijke overlast. In de nestvormingsperiode van 2016 was het daarentegen regenachtig en hingen de nesten meer verspreid over de bomen waardoor er minder overlast was.

Door de hitte in juni hebben veel rupsen de nesten verlaten en zijn ze de grond in gegaan. Het is best mogelijk dat de vlinders van deze rupsen niet dit jaar, maar in 2018 pas zullen uitvliegen. Op diverse plekken in Nederland werden nesten aangetroffen die verlaten waren door de rupsen. Die nesten zijn verwijderd omdat ze ook zonder rupsen vol met brandharen zitten, terwijl de rupsen zijn ontsnapt.

Grondnesten
Dat er relatief veel grondnesten gevormd zijn, werd vooral duidelijk in de tweede vluchtperiode. Er werden toen veel vlinders gevangen die afkomstig waren uit grondnesten. Dat is te zien aan de beschadiging van hun kop. Ze moeten zich omhoog drukken om de grond te verlaten, waardoor vaak een deel van de beharing verloren gaat.

Hoewel er gemiddeld over het land ongeveer dezelfde hoeveelheid neerslag is geweest in de vluchtperiodes van 2016 en 2017, viel er dit jaar plaatselijk erg veel regen. Eikenprocessievlinders vliegen niet graag in de regen met als gevolg dat de vlinders minder ver vliegen om hun eitjes af te zetten. De kans wordt daarmee groter dat er in 2018 plaatselijk veel nesten bij elkaar te vinden zijn met een grotere kans op een hogere plaagdruk en mogelijk ook overlast.

De laatste jaren lijkt een verschuiving te ontstaan in de ontwikkeling van de eikenprocessierups. We hebben tijdens een recent uitgevoerd onderzoek op een locatie nog veel nesten aangetroffen die verse spinsels bevatten. Ook de vraatsporen waren niet oud. Het kan zijn dat deze rupsen in diapauze zullen blijven en pas volgend jaar uitvliegen.

Mogelijk andere soort eikenprocessierups
Mogelijk dat we te maken hebben met meerdere soorten eikenprocessierupsen die een andere levenscyclus hebben dan we tot nu toe dachten. Een soort die overwintert als pop (en niet als ei) en die pas in het voorjaar uitvliegt (en niet in het najaar). Dit moet eigenlijk beter uitgezocht worden, omdat dit consequenties kan hebben voor zowel de monitoring alsook voor de beheersing van de eikenprocessierups.

Bron: Tuin&Landschap